4 september, van de vlucht tot het kamp

Ik heb al een tijdje niets geschreven. Er was simpelweg niet echt tijd om te schrijven. Op dit moment lig ik samen met een meisje uit Denemarken in een bed in een kelder in een huis in Mississauga in Ontario in Canada. Hoe ik hier terecht ben gekomen?

4 september, ben ik samen met het groepje van uiteindelijk vier andere Nederlanders naar Toronto gevlogen. Wegens omstandigheden  zaten we 1e klas en kregen we dus wat snacks en drankjes. De vlucht duurde ongeveer drie kwartier. Niet heel lang dus. In Toronto bleven we nog bij elkaar tot aan de migratiedienst. Daar moest ik in de rij gaan staan terwijl de rest kon doorlopen. In alle drukte heb ik niet iedereen gedag kunnen zeggen. Erg jammer, want waarschijnlijk zie ik ze niet meer. 

Toen al mijn papieren bij de immigratiedienst waren goedgekeurd, kon ik mijn koffer gaan zoeken. Hij was al eerder naar Toronto gevlogen dan ik was en stond met een paar andere koffers naast de band. Het was erg fijn om niet naar de koffer te hoeven zoeken. :)

Ik had al een hele tijd rondgelopen in het vliegveld van Toronto voordat ik eindelijk de YFU vrijwilliger vond die mij zou komen oppikken bij de arrivals. Eigenlijk was zij degene die mij vond. ☺️ 
In een mail die ik van YFU had gekregen stond dat de vrijwilligers YFU T-shirts zouden dragen en signs bij zich zouden hebben. Zo zouden ze herkenbaar zijn voor de uitwisselingsstudenten. De vrijwilliger die mij oppikte droeg echter geen speciaal shirt en was in geen enkel opzicht herkenbaar als een YFU vrijwilliger. Gelukkig had ik mijn eigen YFU shirt aan mijn koffer gehangen (zie foto). Ik stond net op het punt om het emergency nummer te bellen toen deze zogenaamde Ashley mijn shirt zag en naar me toe liep.   

Vanaf het vliegveld van Toronto namen we een klein busje. Toevallig was ik niet de enige uitwisselingsstudent in het busje. 4 Japanners van dezelfde leeftijd gingen ook een jaar op uitwisseling in Canada. Het busje bracht hen naar hun host families. Ashley was een aantal jaar geleden op uitwisseling geweest in Japan (uiteindelijk is ze hier 3 jaar gebleven). Zij kon dus wel een woordje Japans praten. Hoe erg ik ook mijn best deed, ik kon geen enkel woord van dat Japans verstaan. :p

Nadat alle Japanners waren afgezet, reed het busje mij en Ashley naar Stratford, Ontario waar ik een YFU kamp had. Eigenlijk had ik hier al op 3 september moeten zijn, maar ja. Na een tijdje met Ashley gepraat te hebben, bracht een van de twee kampleiders me naar mijn slaapkamer. 

Toen ik de deur opende, zag ik dat mijn kamergenote al sliep. Het was rond 11 uur 's avonds. Hannesend en klungelend kreeg ik mijn koffers de kamer in. Ik wist niet goed wat te doen. Kon ik het licht aan doen? Was het mogelijk om te douchen? Moest ik haar wakker maken? Eerst moest ik het toilet maar eens vinden, daarna kon ik verder kijken. Twee meisjes in een andere kamer konden me gelukkig de weg wijzen. 
Toen ik weer terug was deed ik het licht aan. Ik maakte me klaar om naar bed te gaan. Geen douche uiteindelijk... Toen ik bijna klaar was, werd het andere meisje wakker. Een hele aparte situatie was dat even waarin we ons kort aan elkaar voorstelden. Na een lange dag dan eindelijk slapen. 

In het volgende blog zal ik even vertellen hoe ik hier in Mississauga terecht ben gekomen. Het wordt anders weer zo'n vreselijk lange post.